Door op 29 januari 2013

Prima ‘Schiphol-overleg’

Bram de Vries van PvdA-afdeling Nieuw-West organiseerde op 26 januari, in de zorgboerderij De Boterbloem in Osdorp, een ronde-tafel-overleg over de kwestie ‘Schiphol’.
Om de tafel zaten PvdA-woordvoerster voor Luchtvaartbeleid in de Tweede Kamer Attje Kuiken, leden van Provinciale Staten, vertegenwoordigers van de stad Amsterdam en stadsdeel Nieuw West, de voorzitter van de lokale ondernemersvereniging en bewoners uit Buitenveldert, Nieuw West en de Haarlemmermeer.Doel was de geluidsoverlast en de kansen die de nabijheid van Schiphol biedt te bespreken. Daarmee kreeg Attje Keuken voor haar werk in de Tweede Kamer de argumenten én de emoties rond dit complexe dossier aangereikt.
Een geslaagd overleg waarover onze stadsdeelvoorzitter van Nieuw West, Achmed Baâdoud, adviseerde dit over een jaar te herhalen.
De timing van de bijeenkomst was perfect. Het tweejarig experiment met regels voor aangepast baangebruik en om te komen tot een nieuw normstelsel, dat overeengekomen was in het overleg aan de ‘Alders tafel’ en dat startte op 1 november 2010, is afgesloten. Er moet nu een evaluatie van dit experiment komen.
Ondergetekende heeft er op gehamerd dat deze evaluatie niet onder de regie van de ‘Alders-tafel’ moet worden gehouden want dan keurt de slager zijn eigen vlees. De Kamer moet bewerkstelligen dat deze evaluatie volstrekt objectief geschiedt en wel zodanig dat daaruit conclusies en aanbevelingen rollen die er toe kunnen leiden dat de landelijke politiek komt tot een verantwoord luchtvaartbeleid waarin zowel ruimte is voor de zakelijke belangen als de belangen van burgers die nu ernstige overlast van Schiphol ervaren. Niet alleen geluidsoverlast maar ook de medische risico’s.
De Buitenveldertbaan wordt gebruikt ‘omdat die er is’. Het is nu zo dat, als een boze burger naar het BAS (Bewoners Aanspreekpunt Schiphol) belt met de vraag waarom de Buitenveldertbaan weer in gebruik is, het antwoord van BAS kan zijn: ‘ach, meneer de Buitenveldertbaan, die wordt gebruikt omdat die er is’. Het gebrek aan duidelijkheid, aan transparantie en verantwoording is een aspect dat de ervaren overlast verergerd.

Geluidsoverlast in 2012 voor Buitenveldert was veel te groot.
Afgesproken was dat de Buitenveldertbaan in 2012 zou worden ontlast en geen preferente baan zou zijn voor nachtvluchten. Dat aantal nachtvluchten per jaar zou naar maximaal 29.000 worden gereduceerd voor heel Schiphol. Dat zijn er gemiddeld 80 per nacht. En dan te weten dat de luchthaven Frankfurt helemaal geen nachtvluchten kent. Uit de monitoring die in juli van 2012 werd gerapporteerd bleek dat Buitenveldert in dat jaar de klos geweest is. Er zijn veel meer dagvluchten en nachtvluchten uitgevoerd waardoor er van de beoogde vermindering van de geluidsoverlast niets terecht gekomen is. De westenwind kreeg de schuld.

Er zijn geen normen en er wordt niet gemeten.
Feit is dat er geen duidelijke normen zijn aan de hand waarvan de geluidsoverlast kan worden vastgesteld en dat er geen netwerk van meetpunten is waarmee de overlast betrouwbaar in kaart zou kunnen worden gebracht. Aan de Alders-tafel is er destijds bewust voor gekozen dat zo te regelen. Bijna alle vertegenwoordigers van bewoners zijn uit dat overleg gestapt. Er is dus geen directe inspraak of invloed van de kant van de burger op dit dossier.

Een nieuwe regering en dus nieuwe kansen.
Dit nieuwe kabinet kan de vastgelopen situatie rond de ‘Schiphol-kwestie’ weer nieuw leven inblazen. Als er een betrouwbare en bruikbare over-all-evaluatie komt van de gang van zaken rond de geluidsoverlast van Schiphol in de afgelopen twee jaar (het 2 jaar-experiment van de ‘Alders-tafel’). Als de minister en de kamer komen tot wetgeving met kwalitatieve grenzen waardoor de geluidsoverlast kan worden gemeten en kan worden beïnvloedt. Als er een overloop van vluchtbewegingen van Schiphol richting luchthaven Lelystad komt, op basis van een werkbare business-case. Dan zou er een ontwikkeling van Schiphol kunnen komen waar alle betrokkenen zoveel mogelijk van profiteren, op een verantwoorde manier.

Hans Wamsteeker